کد مطلب:212640
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:44
ابراهیم بن ابی البلاد
از معمرین، وثقه و جلیل القدر است. او مردی ادیب و قاری بوده و از اصحاب امام صادق و امام كاظم و امام رضا و امام جواد علیهم السلام شمرده شده، و از آنان روایت نقل كرده است. [1] .
امام هشتم (ع) نامه ای برای ابراهیم فرستاده كه در آن مدح و تجلیل زیادی از او شده است. ابراهیم كتابی دارد كه بزرگان از آن روایت كرده اند. [2] .
مرحوم علامه در «خلاصه» فرموده: ابراهیم ثقه است، و من به روایاتش عمل می كنم. [3] .
[ صفحه 28]
مرحوم كلینی، در كافی، از طریق ابراهیم بن ابی البلاد، از لقمان (ع) روایت می كند كه به پسرش گفت: ای پسر جان! زیاد با مردم نزدیك مشو كه موجب دوری ات از آنان شوی و یكسره از آنان دوری مكن كه خوار و بی مقدار شوی، هر جانداری همانند خود را دوست دارد و انسان هم به همنوع خود دوستی ورزد؛ كالای خود را جز در نزد خریدار و خواستارش پهن مكن؛ و همچنان كه میان گرگ و گوسفند دوستی نباشد، میان نیكوكار و بدكار دوستی نیست؛ و هركه به قیر نزدیك شود پاره ای از آن به او چسبد، همچنین هر كس با تبهكار شریك شود از روش های او بیاموزد؛ و هر كه جدال و ستیزه جویی را دوست داشته باشد دشنام خورد؛ و هر كه به جاهای بد رود متهم گردد؛ و كسی با رفیق بد همنشین شود در امان نباشد؛ و هر كه زبان خود را نگه ندارد پشیمان گردد. [4] .
پدر ابراهیم، ابوالبلاد، یحیی بن سلیم، مردی نابینا و راویه شعر بود. فرزدق در حق او گفته: «یا لهف نفسی علی عینیك من رجل». او از امام باقر و امام صادق علیهماالسلام، حدیث روایت كرده است. [5] .
فرزندان ابراهیم به نامهای: محمد بن ابراهیم و یحیی بن ابراهیم نیز از ثقات می باشند. [6] .
[1] رجال كشي، ص 425 - رجال الطوسي، ص 145 - رجال نجاشي، ص 16.
[2] رجال نجاشي، ص 17.
[3] خلاصة الاقوال في معرفة الرجال، علامه حلي، ص 3.
[4] اصول كافي، ج 2، ص 469.
[5] رجال نجاشي، ص 16.
[6] خلاصه علامه حلي، ص 76.